คำสรรพนาม เป็นคำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อไม่ต้องใช้ชื่อซ้ำ หรือไม่ต้องการเรียกชื่อ
นั้นโดยตรง คำสรรพนาม แบ่งย่อยได้ ๗ ชนิด ดังนี้
๒. สรรพนามใช้ชี้ระยะ (นิยมสรรพนาม) เป็นคำที่ใช้แทนนามที่อยู่ใกล้ ได้แก่ นี่ นี้ ถ้าห่างออกไป จะใช้ นั่น นั้น และถ้าห่างที่สุดจะใช้ โน่น โน้น นู่น นู้น เป็นต้น ตัวอย่างเช่น
- นั่นเป็นรถของคุณพ่อ
- ฉันชอบอยู่ที่นี่มากกว่าที่โน่น
๓. สรรพนามใช้ถาม (ปฤจฉาสรรพนาม) เป็นสรรพนามที่ใช้ถาม ได้แก่ ใคร อะไร ไหน เช่น
ใครจะไปบ้าง
- อะไรอยู่ในตู้
- ไหนของฉัน
๔. สรรพนามบอกความไม่เจาะจง (อนิยมสรรพนาม) เป็นสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะ ได้แก่ ใคร อะไร ซึ่งมีรูปซ้ำกับสรรพนามใช้ถาม แต่ความหมายจะแสดงความไม่แน่นอน ไม่ได้ใช้ถามบางครั้งจะใช้คำซ้ำ เช่น ใดๆ ใครๆ อะไรๆ ตัวเอย่างเช่น
- ใดๆ ในโลกล้วนอนิจจัง
- อะไรๆ ฉันก็กินได้
- ใครๆ ก็ชอบคนเก่ง
๕. สรรพนามบอกความชี้ซ้ำ แบ่งพวก หรือรวมพวก (วิภาคสรรพนาม) เป็นคำแทนนามข้างหน้า เพื่อให้รู้ว่านามนั้นแยกได้เป็นส่วนๆ เช่นเดียวกัน แต่ทำกริยาโต้ตอบซึ่งกันและกันอยู่หรือเกี่ยวข้องกัน เช่น ทหารยิงกัน ผัวเมียตีกัน เขารักซึ่งกันและกัน นักเรียนบ้างก็เล่นบ้างก็เรียน
๖. ประพันธ์สรรพนาม เป็นคำสรรพนามที่ใช้เป็นบทเชื่อมข้อความหรือประโยคที่เกี่ยวกับนามที่อยู่ข้างหน้า มีอยู่ ๓ คำ คือ ที่ ซึ่ง อัน ตัวอย่าง
- เขาตีแมวที่กินปลาย่าง
- หล่อนรับประทานอาหารซึ่งแม่ปรุงให้
- แป้งหอมตรามดแดงช่วยถนอมผิวอันบอบบางของทารก
๗. สรรพนามที่ใช้แทนนามที่อยู่ข้างหน้า เช่น
- คุณนายเธออยากจะมีงานมากขึ้น
- นายแสวงเขาคงจะเรียนไม่จบ
- คุณครูท่านชอบคุยเรื่องส่วนตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น